Met het verschijnen van Goudzand ging voor de Nederlandstalige Paustovski-lezer een hele wereld open. Er kon niet voorbij worden gegaan aan de brieven die Paustovski schreef nadat hij in de oorlog, oktober 1941, werd geëvacueerd naar Alma-Ata [Kazachstan]. Van daaruit reisde hij in augustus 1942 naar Barnaoel in het Altai-gebergte. Met vrienden reisde hij naar Bjelokoericha, waar hij in een sanatorium verbleef, en naar Biejsk. In 1943 keerde hij terug naar Moskou.